Aquel niño
le pinchaba los ojos
a los pájaros;
y le gustaba ver salir
esa gotita
de aire y de luz,
ese rocío limpio
de mañanitas frescas.
Luego los echaba a volar
y se reía al verlos
chocar contra el muro
de su casa,
con un ruido muy triste.
Creció y fue de aquellos.
Xogo
ruín
Aquil neno
pinchábale os ollos
ós paxaros;
e gustáballe ver saír
esa gotiña
de aire e de lus,
ise rocío limpo
de mañanciñas frescas
Logo botábaos
a voar
e ríase de velos
topar contra o valado
da súa casa,
con un ruído
moi triste
Crecéu e foi de aquiles.
Luis Pimentel (Lugo, 1895 - 1958)
Imagen: Picasso. Gato
atrapando a un pájaro, 1939.
No hay comentarios:
Publicar un comentario